อ่านเนื้อหาได้ที่นี่ครับ http://forum.khonkaenlink.info/index.php?topic=17415474.0
ประเด็นสำคัญก็คือวิธีแสดงออกของเค้าไม่ได้เป็นสิ่งที่ "ไม่ถูกต้อง"
มันมีความแตกต่างอยู่เยอะระหว่าง "ไม่ถูกต้อง" กับ "ไม่ถูกใจ" อันแรกนั้นว่ากันไปตามกฎระเบียบ หลักคิด ข้อปฏิบัติ ในขณะที่อันหลังนั้นว่ากันไปตามความเห็นส่วนบุคคล และถ้ารัฐบาลจะบอกว่าประเทศเป็นประชาธิปไตย ถ้าจะบอกว่าผู้คนสามารถแสดงความเห็นได้ ก็คงต้องยอมให้นักศึกษากลุ่มนี้แสดงออกได้ได้แม้ว่าการแสดงออกนั้นจะ "ไม่ถูกใจ" ตราบใดที่ยังไม่เข้าข่าย "ไม่ถูกต้อง"
ตัวอย่างที่น่าจะแสดงความแตกต่างของสองสิ่งนี้ให้เห็นได้ชัดก็คือภาควิชาวิสัญญีวิทยาที่คณะแพทย์มข.นั้นมีข้อปฏิบัติในองค์กรว่า "บุคลากรสามารถใช้สิทธิการลาพักร้อนของตัวเองได้ตามระเบียบที่กำหนดไว้" ที่ภาควิชานั้นบุคลากรทุกคนสามารถจะเขียนใบขออนุญาตลาพักร้อนวันไหน เมื่อไหร่ก็ได้ และตราบใดที่ยังมีวันลาเหลือตามระเบียบ เราก็จะอนุญาตให้ลาได้โดยไม่มีเงื่อนไข ทุกคนมีสิทธินี้ อาจารย์ พยาบาล เจ้าหน้าที่ และแม้แต่แพทย์ประจำบ้านก็ได้สิทธินี้ด้วยเช่นกัน
อยู่มาวันหนึ่งเป็นช่วงใกล้วันหยุดยาว มีคนใช้สิทธิลาพักร้อนกันเยอะมาก ทั้งพยาบาล พจบ. และอาจารย์หลายคนลาหยุดจนอัตรากำลังตึงสุดๆ คนที่ทำงานในวันนั้นเหนื่อยมาก หลังเลิกงานมีเพื่อนร่วมงานท่านหนึ่งบอกกับผมว่า "ทำอย่างนี้ไม่ได้นะเนี่ย ให้ลากันตามใจมากเกินไป"
ซึ่งผมตอบไปว่านี่เป็นข้อปฏิบัติของภาควิชา เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนี้อาจจะ "ไม่ถูกใจ" แต่มันไม่ใช่สิ่งที่ "ไม่ถูกต้อง" ดังนั้นเราต้องอนุญาตให้เขาทำได้
สังคมไทยนั้นมีปัญหาเรื่องความสับสนระหว่างสองอย่างนี้มาเป็นเวลานานมาก ผู้คนจำนวนมากเอาความเห็นของตัวเองมาอยู่เหนือกฎระเบียบ หลักคิด และข้อปฏิบัติ และคิดไปว่าถ้าเป็นสิ่งที่ตน "ไม่ถูกใจ" สิ่งนั้นก็ "ไม่ถูกต้อง" ไปด้วย
ผมมั่นใจว่าใครๆก็ต้องเคยมีปัญหาในที่ทำงานเพราะถูกหัวหน้าหรือเพื่อนร่วมงานเขม่นเนื่องจากสิ่งที่เราทำนั้น "ไม่ถูกใจ" แม้ว่าจริงๆแล้วสิ่งนั้นจะไม่ใช่อะไรที่ "ไม่ถูกต้อง" ถ้าท่านคิดว่าหัวหน้าและเพื่อนร่วมงานของท่านไม่ควรจะทำอย่างนั้นแล้วล่ะก็ รัฐบาลก็ไม่ควรจับกุมนักศึกษากลุ่มนี้เช่นกัน สิ่งที่เขาทำนั้นอาจจะ "ไม่ถูกใจ" แต่การจะจับกุมและลงโทษพวกเขานั้นควรจะกระทำก็ต่อเมื่อมัน "ไม่ถูกต้อง" และถ้าจะอิงตามกฎหมายบ้านเมือง และอิงตามที่รัฐบาลออกมาประกาศอยู่บ่อยๆว่าประเทศไทยเป็นประเทศประชาธิปไตย ผู้คนสามารถแสดงออกโดยสันติได้ สิ่งที่นักศึกษากลุ่มนี้ทำนั้นก็ไม่ได้ถือเป็นสิ่งที่ "ไม่ถูกต้อง"
สังคมไทยควรจะต้องแยกแยะระหว่างสองอย่างนี้ให้ดี และควรจะต้องแยกแยะวิธีการตอบสนองให้เหมาะสมด้วย เหตุผลสำคัญที่สุดก็คือประเทศชาติและสังคมส่วนรวมนั้นควรจะต้องดำเนินไปด้วยหลักการ แนวคิด และข้อปฏิบัติ ไม่ใช่ความเห็นส่วนบุคคล หากเราปล่อยให้ประเทศชาติดำเนินไปตามความเห็นส่วนบุคคลหรือความเห็นของคนกลุ่มเล็กๆกลุ่มใดกลุ่มหนึ่งเราก็จะไม่มีหลักใดๆให้ยึดจับ และคงไม่แคล้วจะต้องเจอเหตุการณ์แบบช่วงสิบกว่าปีที่ผ่านมาซึ่งเราได้เห็นคนหลากหลายกลุ่มซึ่งล้วนแต่ออกมาทำสิ่งที่ตัวเอง "ถูกใจ" แม้ว่าสิ่งเหล่านั้นจะไม่ใช่สิ่งที่ "ถูกต้อง"
แล้วเราก็คงจะพายเรือวนอยู่ในอ่างต่อๆไปเรื่อยๆ ไม่ได้ไปไหนกันสักที
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น